Ніл Робертсан
Ніл Робертсан
англ.: Neil Robertson | |
Дата нараджэння: | 11 лютага 1982[1][2] (42 гады) |
---|---|
Месца нараджэння: | |
Грамадзянства: | Аўстралія |
Вядучая рука: | левая |
Прафесійная кар’ера: | 1998/1999, 2000–2002, 2003–... |
Найвышэйшы рэйтынг: | 1 (04.10.2010—13.12.2010 12.06.2013—06.05.2014 08.07.2014—11.08.2014 15.11.2014—25.01.2015) |
Цяперашні рэйтынг: | 10 (30 ліпеня 2018) |
Прызавыя грошы: | > £3,700,000 |
Найвышэйшая серыя: | 147 (3 разы: Адкрыты чэмпіянат Кітая 2010, Усі Класік 2013 (квал.), Чэмпіянат Вялікабрытаніі 2015) |
Колькасць соценных серый: | 566 |
Перамогі на турнірах | |
Рэйтынгавыя турніры: | 14 |
Нізкарэйтынгавыя турніры: | 4 |
Іншыя прафесійныя турніры: | 4 |
Прафесійна-аматарскія і запрашальныя турніры: | 1 |
Чэмпіён свету: | 2010 |
Ніл Робертсан (англ.: Neil Robertson; нар. 11 лютага 1982, Мельбурн, Аўстралія) — аўстралійскі прафесійны гулец у снукер. Чэмпіён свету па снукеры 2010 года і былы лідар сусветнага рэйтынгу. З’яўляецца адзіным аўстралійскім снукерыстам у гісторыі, які перамагаў на рэйтынгавых турнірах, а таксама адным з дзесяці снукерыстаў у гісторыі, якія выйгралі ўсе тры турніры трайной снукернай кароны — чэмпіянат Вялікабрытаніі (2013, 2015), Мастэрс (2012) і чэмпіянат свету (2010)[3]. Пераможца 14 рэйтынгавых турніраў (шостае месца ў гісторыі разам з Маркам Сэлбі). З сезона 2006/2007 да снежня 2017 года нязменна ўваходзіў у топ-16 сусветнага рэйтынгу.
Упершыню Робертсан патрапіў у мэйн-тур у сезоне 1998/1999 ва ўзросце 16 гадоў, але канчаткова замацаваўся сярод прафесіяналаў у сезоне 2003/2004, у якім стаў пераможцам кваліфікацыі да Мастэрс, выйграўшы пуцёўку на самы прэстыжны запрашальны турнір 2004 года. У 2005 годзе ён дэбютаваў у Крусібле і ўвайшоў у топ-32 сусветнага рэйтынгу, а з сезону 2006/2007, падчас якога ён выйграў свае першыя рэйтынгавыя турніры, Гран-пры і адкрыты чэмпіянат Уэльса, нязменна ўваходзіць у 16 лепшых снукерыстаў свету. У 2010 годзе ён атрымаў перамогу на чэмпіянаце свету, перайграўшы ў фінальным матчы Грэма Дота з лікам 18:13. У наступным сезоне ён упершыню падняўся на першы радок сусветнага рэйтынгу і выйграў свой шосты рэйтынгавы тытул, World Open 2010, не прайграўшы ні аднаго фінальнага паядынку. У 2012 годзе атрымаў перамогу на Мастэрс, стаўшы трынаццатым гульцом у гісторыі, які перамог на Мастэрс і на чэмпіянаце свету. У пачатку сезона 2013/2014 ён вярнуў сабе першае месца ў рэйтынгу, якое трымаў амаль да самага канца сезону. Апроч таго, ён перамог на чэмпіянаце Вялікабрытаніі 2013 года і, такім чынам, стаў восьмым гульцом, які выйграў усе турніры трайной кароны. У канцы 2015 года стаў пераможцам двух прафесійных турніраў запар, перамогшы на Champion of Champions і ў другі раз стаўшы пераможцам чэмпіянату Вялікабрытаніі, а ў пачатку сезона 2016/2017 здабыў дванаццаты рэйтынгавы тытул на турніры Рыга Мастэрс. Пасля няўдалых выступаў у першай палове сезона 2017/2018 упершыню за 11 гадоў пакінуў топ-16 у снежні, але ўсяго праз тыдзень здабыў трынаццатую рэйтынгавую перамогу на адкрытым чэмпіянаце Шатландыі і вярнуўся ў снукерную эліту.
У агульнай колькасці займаў найвышэйшы радок у сусветным рэйтынгу больш за год. Апроч 14 рэйтынгавых тытулаў 4 нізкарэйтынгавыя турніры і 4 прафесійныя запрашальныя турніры. У 2011 годзе ў камандзе з аматарам Стывам Міфсудам вывеў зборную Аўстраліі ў чвэрцьфінал кубка свету па снукеры. За сваю кар’еру зрабіў больш за 550 соценных брэйкаў, стаўшы лідарам сезона 2009/2010 па іх колькасці і аформіўшы рэкордныя 103 сэнчуры ў сезоне 2013/2014, і займае чацвёртае месца па колькасці сэнчуры ў гісторыі (пасля Роні О’Салівана, Стывена Хендры і Джона Хігінса), а таксама зарабіў больш за тры мільёны фунтаў стэрлінгаў прызавых грошай, уваходзячы ў топ-10 снукерыстаў у гісторыі па гэтым паказчыку. За сваю кар’еру выканаў тры максімальныя брэйкі, уваходзячы ў топ-15 гульцоў з найбольшай колькасцю максімумаў.
Фіналы турніраў
[правіць | правіць зыходнік]Рэйтынгавыя турніры: 21 (14 перамог, 7 параз)
[правіць | правіць зыходнік]Легенда |
Чэмпіянат свету (1:0) |
Чэмпіянат Вялікабрытаніі (2:0) |
Іншыя (11:7) |
Нізкарэйтынгавыя турніры: 5 (4 перамогі, 1 параза)
[правіць | правіць зыходнік]№ | Вынік | Год | Турнір | Апанент у фінале | Лік |
---|---|---|---|---|---|
1 | Перамога | 2011 | Варшава Класік | Рыкі Уолдэн | 4:1 |
2 | Перамога | 2011 | Міжнародны трафей Алекса Хігінса | Джад Трамп | 4:1 |
3 | Перамога | 2012 | Адкрыты чэмпіянат Гдыні | Джэймі Бёрнэт | 4:3 |
4 | Параза | 2013 | Адкрыты чэмпіянат Балгарыі | Джон Хігінс | 1:4 |
5 | Перамога | 2015 | Адкрыты чэмпіянат Гдыні | Марк Уільямс | 4:0 |
Мастэрс: 3 (1 перамога, 2 паразы)
[правіць | правіць зыходнік]№ | Вынік | Год | Турнір | Апанент у фінале | Лік |
---|---|---|---|---|---|
1 | Перамога | 2012 | Мастэрс | Шон Мёрфі | 10:6 |
2 | Параза | 2013 | Мастэрс | Марк Сэлбі | 6:10 |
3 | Параза | 2015 | Мастэрс | Шон Мёрфі | 2:10 |
Прафесійныя снукерныя турніры: 32 (22 перамогі, 10 паразаў)
[правіць | правіць зыходнік]Легенда |
Рэйтынгавыя турніры (14:7) |
Нізкарэйтынгавыя турніры (4:1) |
Нярэйтынгавыя турніры (4:2) |
Турніры з альтэрнатыўным фарматам (0:0) |
Запрашальныя турніры: 2 (1 перамога, 1 параза)
[правіць | правіць зыходнік]Вынік | ПДВ | Дата | Турнір | Апанент у фінале | Лік |
---|---|---|---|---|---|
Перамога | 1 | 14 верасня 2012 | General Cup, Ганконг | Рыкі Уолдэн | 7:6 |
Параза | 1 | 13 верасня 2013 | General Cup, Ганконг | Марк Дэвіс | 2:7 |
Турніры па снукеры з шасцю чырвонымі шарамі: 1 (1 параза)
[правіць | правіць зыходнік]Вынік | ПДВ | Дата | Турнір | Апанент у фінале | Лік |
---|---|---|---|---|---|
Параза | 1 | 6 верасня 2014 | Чэмпіянат свету па снукеры з шасцю чырвонымі шарамі, Бангкок, Тайланд | Марк Дэвіс | 4:8 |
Выступы за нацыянальную зборную
[правіць | правіць зыходнік]Кубак свету (11 перамог, 5 паразаў)
[правіць | правіць зыходнік]Кубак свету па снукеры 2011; 11—17 ліпеня 2011; Centara Grand and Bangkok Convention Centre, Бангкок, Тайланд | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Склад зборнай Аўстраліі: 1. Ніл Робертсан 2. Стыў Міфсуд | ||||||
Вынік | ПДВ | ПМ | Тып матча (партнёр) | Апанент(ы) | Лік | |
Групавы этап: Аўстралія — Тайланд 1 4:1 (11 ліпеня) | ||||||
Перамога | 1 | I | Адзіночны | Джэймс Уатана | 67:27 | |
Перамога | 2 | III | Парны (Стыў Міфсуд) | Джэймс Уатана / Дэчават Пумджаенг | 71:22 | |
Перамога | 3 | V | Адзіночны | Дэчават Пумджаенг | 79:60 | |
Групавы этап: Аўстралія — Мальта 3:2 (12 ліпеня) | ||||||
Параза | 1 | I | Адзіночны | Тоні Дрэга | 43:67 | |
Параза | 2 | III | Парны (Стыў Міфсуд) | Тоні Дрэга / Алекс Борг | 10:60 | |
Перамога | 4 | V | Адзіночны | Алекс Борг | 63:7 | |
Групавы этап: Аўстралія — Кітай 2:3 (14 ліпеня) | ||||||
Перамога | 5 | I | Адзіночны | Дзін Цзюньхуэй | 64:55 | |
Параза | 3 | III | Парны (Стыў Міфсуд) | Дзін Цзюньхуэй / Лян Вэньбо | 21:75 | |
Перамога | 6 | V | Адзіночны | Лян Вэньбо | 74:42 | |
Групавы этап: Аўстралія — Аб’яднаныя Арабскія Эміраты 4:1 (15 ліпеня) | ||||||
Перамога | 7 | I | Адзіночны | Махамед Шэхаб | 66:1 | |
Перамога | 8 | III | Парны (Стыў Міфсуд) | Махамед Шэхаб / Махамед Эль Джоўкер | 77:1 | |
Перамога | 9 | V | Адзіночны | Махамед Эль Джоўкер | 63:45 | |
Чвэрцьфінал: Аўстралія — Уэльс 2:4 (16 ліпеня) | ||||||
Параза | 4 | I | Адзіночны | Марк Уільямс | 10:96 | |
Перамога | 10 | III | Парны (Стыў Міфсуд) | Марк Уільямс / Мэцью Стывенс | 64:42 | |
Перамога | 11 | V | Адзіночны | Мэцью Стывенс | 61:25 | |
Параза | 5 | VI | Парны (Стыў Міфсуд) | Марк Уільямс / Мэцью Стывенс | 39:77 |
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]Ніл Робертсан на Вікісховішчы |
- Афіцыйны сайт (англ.)
- Профіль на World Snooker (англ.)
- Статыстыка Ніла Робертсана на CueTracker.net (англ.)
- Нарадзіліся 11 лютага
- Нарадзіліся ў 1982 годзе
- Нарадзіліся ў Мельбурне
- Асобы
- Снукерысты Аўстраліі
- Лідары сусветнага снукернага рэйтынгу
- Чэмпіёны свету па снукеры
- Пераможцы чэмпіянату Вялікабрытаніі па снукеры
- Пераможцы Мастэрс (снукер)
- Пераможцы World Open (снукер)
- Пераможцы адкрытага чэмпіянату Уэльса па снукеры
- Пераможцы адкрытага чэмпіянату Кітая па снукеры
- Пераможцы Усі Класік (снукер)